Luister goed naar me, stelletje snobs. Wang Yingsheng, geboren in 1963 in Shenqiu in de provincie Henan, is niet zomaar een andere moderne Chinese kunstenaar die je aan je collectie toevoegt om bij chique diners cultureel voor te doen. Deze professor aan de Centrale Academie voor Schone Kunsten van China is veel meer dan dat.
Zijn serie “University” vangt de essentie van de intellectuelen van de Republiek China met zeldzame precisie. Wang schildert niet alleen portretten, hij dissecteert de ziel van deze geleerden. Zijn voorstellingen van figuren als Cai Yuanpei en Hu Shi zijn geen simpele portretten, maar visuele manifesten die de notie van de intellectueel in de moderne samenleving bevragen. Deze werken vertellen de geschiedenis van het moderne Chinese denken met een unieke evocatieve kracht. In deze serie vangen zijn werken niet alleen de psychologie van de onderwerpen, maar ook de intellectuele archetypen die het moderne Chinese denken hebben gevormd. Zijn portretten gaan verder dan fysieke representatie en verkennen universele thema’s zoals kennis, geheugen en culturele overdracht.
De techniek van Wang combineert Chinese schildertradities met een hedendaagse gevoeligheid. Hij beheerst het gebruik van inkt als geen ander, waardoor hij een aura creëert die de scheidslijn tussen traditie en moderniteit overstijgt. Zijn gebruik van negatieve ruimte roept een reflectie op het lege op die kenmerkend is voor het Chinese denken: afwezigheid wordt een actief element dat in dialoog gaat met vormen en figuren.
Zijn monumentale fresco’s, zoals “The Return of Hong Kong”, zijn veel meer dan simpele historische of propagandawerken. Wang transformeert deze gebeurtenis tot een visuele meditatie over macht en nationale identiteit. Zijn compositie roept “De Vrijheid leidt het volk” van Delacroix op, maar met een onbeëindigde narratieve complexiteit. Elke penseelstreek onthult een reflectie op temporaliteit waarin de tijd zich buigt en inklapt als een barokke plooi. Zijn fresco’s zijn visuele kosmologieën. Ze overstijgen de conventies van het genre om te worden tot meditaties over nationale identiteit en culturele transformaties. Elk element is zorgvuldig georkestreerd om te resoneren met de theorie van macht en representatie.
Wat Wang echt onderscheidt, is dat hij de grenzen tussen Chinese en westerse schilderkunst overstijgt. Zijn gebruik van bladgoud als achtergrond voor zijn inktfiguren creëert een dialoog tussen Oost en West. Deze culturele hybriditeit verrijkt het visuele discours en symboliseert de tegenstrijdigheden van het hedendaagse China. De materialen worden dragers van betekenis, die de spanningen tussen traditie en moderniteit belichamen.
Zijn serie over modelarbeiders toont een andere kant van zijn talent. Deze portretten vangen de essentie van de onderwerpen met een brute eerlijkheid. Elke rimpel, elke blik vertelt een verhaal van arbeid en waardigheid. Het is sociaal realisme op zijn hoogtepunt, waarbij gewone gezichten worden getransformeerd tot universele iconen.
In zijn monumentale muurschilderingen beheerst Wang de ruimte op een manier die doet denken aan de theorieën van Le Corbusier. Hij vult niet zomaar muren, hij creëert meeslepende omgevingen die de architectonische ervaring transformeren. Zijn composities zijn niet slechts decors, het zijn complexe universums die resoneren met de toeschouwers.
De narratieve dimensie van zijn werk is opmerkelijk. Wang vertelt geen verhalen op een lineaire manier: hij weeft complexe betekenissen en nodigt uit tot een diepgaande lezing. Zijn muurschilderingen zijn visuele teksten, rijk aan metaforen en filosofische verwijzingen.
Zijn gebruik van kleur is altijd doelbewust en betekenisvol. Wang volgt de geest van de theorieën van Josef Albers over de interactie van kleuren, terwijl hij put uit de Chinese schildertraditie. De tinten zijn niet alleen esthetisch, ze dragen bij aan de opbouw van het artistieke discours. De contrasten tussen de vloeibare inkt en de lichte dragers, zoals bladgoud, creëren een krachtige visuele spanning.
Wang beperkt zich niet tot het creëren van aangename of decoratieve beelden. Zijn werken stellen vragen, dagen uit en dwingen tot reflectie. In een wereld waar hedendaagse kunst neigt naar spektakel, herinnert Wang ons eraan dat kunst een instrument kan zijn voor sociale en intellectuele transformatie.
De samenhang van zijn visuele taal is indrukwekkend. In tegenstelling tot andere kunstenaars die de modes volgen, heeft Wang een onderscheidende esthetiek ontwikkeld, geworteld in een creatieve herinterpretatie van traditie. Deze coherente visie tussen oud en modern, tussen Oost en West, maakt hem een van de meest gehoorde kunstenaars van zijn generatie.
Wangs tactiele gevoeligheid in zijn behandeling van texturen en materialen doet denken aan de fenomenologie van Maurice Merleau-Ponty. Zijn oppervlakken worden niet alleen gezien: ze nodigen uit tot een vorm van denkbeeldig aanraken, waarbij de toeschouwer op een lichamelijke manier wordt betrokken.
Zijn aanpak van compositie onthult een diepe verfijning. Wang gebruikt de organisatie van de ruimte als een conceptueel instrument, waarmee hij de gedachten en ervaring van de toeschouwer structureert. Zijn werken zijn denkmechanismen die ons dwingen onze vooronderstellingen over kunst en representatie te bevragen.
Zijn wijze om tijd te manipuleren in zijn werken is uniek. Wang creëert opzettelijke anachronismen die de grenzen tussen verleden, heden en toekomst vervagen. Deze temporele overlappingen verrijken de narratie en nodigen ons uit onze verhouding tot de geschiedenis te heroverwegen.
In zijn portretten van modelarbeiders verenigt Wang een sociaal bewustzijn met meesterlijke techniek. Hij vangt de waardigheid van zijn onderwerpen met een intensiteit die doet denken aan John Berger. Deze portretten zijn sociale documenten en krachtige commentaren op de waarde van menselijk werk.
Zijn lijnwerk, geïnspireerd op Chinese kalligrafie, toont verbluffende beheersing. Elke streek is niet slechts een markering, maar een gebaar dat de essentie van het onderwerp encapsuleert. Zijn manier om licht en schaduw te behandelen creëert unieke sferen, visuele metaforen die zowel subtiel als diepgaand zijn.
De aandacht voor menselijke figuren in zijn monumentale muurschilderingen transformeert de ruimtelijke ervaring. Deze figuren, verre van simpelweg geschilderd te zijn, lijken uit het oppervlak te rijzen als levende aanwezigheid.
Wang Yingsheng is een visionaire kunstenaar. Zijn vermogen om tradities en innovaties te synthetiseren en de spanningen tussen Oost en West te verkennen, maakt zijn werk tot een belangrijke bijdrage aan de hedendaagse kunst.
